اختراع گوتنبرگ
یوهانس گوتنبرگ، از مینز، به طور کلی با اختراع چاپ از نوع متحرک، از دهه 1440 شروع به کار کرد. مشارکت او بیش از این بود که بداند که هر حرف می تواند به عنوان یک قطعه جداگانه برش داده شود، نه به کنده کاری که بلوک جامد را تشکیل می دهد. گوتنبرگ به عنوان یک متخصص طلایی آموزش دیده و بدین ترتیب با تکنیک های فلزکاری خوب آشنا شد و برای اولین بار محصول انبوه تولید کرد: تقلید از کتاب های تولید شده فردی او. او سبک نوشتاری گوتیک "گوتیک" را تقلید کرد و در حال حاضر در شمال اروپا با لیگاتورها یا ترکیبی از حروف، از جمله fi، fi، ff، ffi و ffl همچنان از امروز و دیگران استفاده می شود. فونت یا مجموعه شخصیت او، از جمله هشت نسخه از حروف کوچک "a" و تغییرات مشابه از حروف دیگر، همراه با تمام اختصارات خطی در کاربرد معاصر، به مجموع 290 عدد جداگانه تقسیم شده اند: حروف بزرگ و کوچک، اعداد، علائم نقطه گذاری و فضاها.
گوتنبرگ برای ساختن این کاراکترها قالب قالب قابل تنظیم را اختراع کرد. یک نامه برای اولین بار برش داده شد و به شکل معکوس در انتهای پانچ فولادی قرار گرفت. هنگامی که نامه تکمیل شد و بررسی و تایید شده بود، فولاد سخت شد، و سپس نامه برش به یک نوار مس نرم برای ایجاد مثبت رانده شد. این برداشت مس در قالب قالب قابل تنظیم بود که برای فونت مشخص شده دارای ارتفاع ثابت و عرض متغیر بود، به طوری که حروف باریک مانند f، i، j، l، r و t می توان به عنوان قطعات تیز از نوع؛ به عنوان مثال نامه های گسترده تر از m و w، به ترتیب می توان به طور گسترده تر پخش کرد. قالب قابل تنظیم به این ترتیب گوتنبرگ را فعال کرد تا حروف را در خطوط کلمات قابل خواندن قرار دهد. گوتنبرگ اختراع چنین ویژگی های مدرن را به عنوان نقطه گذاری آویزان کرد که در آن خطوط پایان خط در حاشیه قرار گرفتند، از لبه منطقه نوع، و پین ها برای قرار دادن ورق کاغذ برای ثبت مناسب چندین صفحه استفاده می شود.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
